Koszyk
Miód pitny to trunek szlachetny. Znany od dawna, pity przez rycerzy, szlachtę, a nawet polskich królów. Ten trunek to słodka przyjemność z odrobiną alkoholu. Teraz możesz zrobić go sam i delektować się jego smakiem. Aby to ułatwić, poniżej przedstawiamy uniwersalny przepis na miód pitny.
Miód pitny jako tradycyjny trunek doczekał się swoich odmian, które zostały w dodatku usankcjonowane ustawą w 1948 roku. Od tamtej więc pory wyróżniamy następujące rodzaje miodów pitnych: półtoraki, dwójniaki, trójniaki i czwórniaki. Główną różnicą między nimi jest stopień rozcieńczenia. Zasada wygląda tak: do jednej porcji miodu dodajemy tyle porcji wody, by w sumie powstała nazwa rodzaju. Oznacza to, że do półtoraka użyjemy pół porcji wody, do dwójniaka jedną, trójniak będzie wymagał dwóch porcji, a czwórniak - trzech porcji wody. Różnica odmian miodu pitnego dotyczy też czasu leżakowania. Najszybciej spożyć można czwórniaki, gdyż wymagają 6-8 miesięcy. Na inne trzeba niestety dłużej poczekać.
Czy istnieje uniwersalny przepis na miód pitny? Na szczęście tak! Do przygotowania każdego rodzaju miodu pitnego potrzebne są: baniak szklany, czyli tzw. gąsior najlepiej z rurką fermentacyjną, naczynie takie jak butelka do rozdrobnienia w nim drożdży oraz duży garnek, by móc w nim mieszać wodę z miodem. Natomiast podstawowe składniki to oczywiście miód, przegotowana woda i specjalne drożdże. Sam przepis na miód pitny można by podzielić na etapy.
Drożdże to nie lada wyzwanie, zwłaszcza jeśli jesteśmy wyjątkowo ambitni i postanowimy samodzielnie wytworzyć matkę drożdżową. W tym przypadku warto podążać za instrukcją na opakowaniu drożdży lub zajrzeć do przepisu na konkretny miód pitny. To ważne, gdyż łatwo można zepsuć nastaw miodu! Na szczęście, istnieje też prostsza wersja, by uporać się z tym etapem, czyli użycie gotowych drożdży aktywnych.
Tak zwane sporządzenie beczki to nic innego jak połączenie w niej miodu z wodą zgodnie z proporcjami (w zależności czy przygotowujemy półtorak, dwójniak, trójniak czy czwórniak). Jak zwykle, istnieją haczyki - woda nie może mieć więcej niż 40 stopni, gdyż miód straci swoje właściwości. Po połączeniu składników dodajemy drożdże z poprzedniego etapu wraz z pożywką oraz kwasek cytrynowy.
Etap fermentacji rozpoczyna się od przygotowania sprzętu. Do baniaka należy zamontować gumowy korek i rurkę fermentacyjną, którą systematycznie uzupełniamy wodą do połowy banieczek. Proces fermentacji dzieli się na burzliwą i cichą i w sumie trwa około 7 tygodni. Po tym czasie wytrąca się osad, który należy jak najszybciej usunąć. Czysty roztwór trzeba przelać go do innego balonu i przechowywać w temp 10-15 stopni C, pamiętając o odpowiednim zamknięciu. Niestety osad wytwarza się na tym etapie ponownie i to kilkukrotnie. Za każdym razem trzeba się go pozbyć i oczyścić balon.
Zanim nastąpi zwieńczenie dzieła, warto sprawdzić, czy przepis na miód pitny wyszedł. Aby to zrobić, butelkę z odrobiną trunku zostawiamy w ciepłym pomieszczeniu. Jeśli nie zmętnieje - wszystko gotowe! Możemy rozlać nasz alkohol i cieszyć się jego smakiem. Pamiętajmy jednak o przechowywaniu - wyłącznie chłodne i ciemne miejsca!
Smacznego!
Przepis na trójniak korzenny sycony.
Dobrze przyrządzony miód pitny urzeka swym głębokim smakiem oraz niezwykłym bukietem zapachów. Miody pitne to jedne z najwytworniejszych i najbardziej eleganckich trunków. Przygotowywanie domowego, w pełni naturalnego miodu pitnego bezsprzecznie pozostaje w dobrym guście.
Doskonały przepis dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z miodami pitnymi. Efekt jest zawsze dobry, a sam proces wytwarzania bardzo łatwy.
Uwaga! Jedyne ryzyko to uzależnienie od robienia miodów ;-)