Koszyk
Pirosiarczyn sodu to nic innego jak syntetyczny nieorganiczny związek chemiczny. Jego wzór można zapisać jako Na2S2O5. Znany jest także jako pentaoksodisiarczan sodowy lub disiarczyn sodu, choć konsumenci z pewnością bardziej kojarzą go jako konserwant występujący pod symbolem E223. Pełni funkcję spulchniającą i jest przeciwutleniaczem. Poza producentami żywności przydaje się wytwórcom piwa.
Pirosiarczyn sodu to bialy, krystaliczny proszek, który dobrze rozpuszcza się w wodzie. Zapachem przypomina siarkę. Stosuje się go w przemyśle spożywyczym - jako konserwant, który sprawia, że produkty są dłużej przydatne do spożycia; w przemyśle gazowym i naftowym - gdyż minimalizuje efekty procesu korozji; w przemyśle tekstylnym, włokienniczym i papierniczym - doskonale nadaje się jako środek wybielający oraz w medycynie - jako element leków oraz jako środek pomagający wykrywać anemię sierpowatą.
Pirosiarczyn sodu znajdziemy w następujących produktach:
• owocach i warzywach • kremach i wiórkach kokosowych
• bezglutenowych mąkach
• pieczywie
• suszonych grzybach
• sokach owocowych
• piwie, winie, cydrze
W winiarstwie pirosiarczyn stosuje się jako środek konserwujący i przeciwutleniacz. Przy produkcji piwa wykorzystuje się go raczej do dezynfekcji akcesoriów, naczyń i fermentatorów mających bezpośredni kontakt z młodym piwem i brzeczką. Działanie związku chemicznego polega na tym, że hamuje on rozwój pleśni i bakterii. Ma to duże znaczenie, ponieważ to właśnie te substancje zazwyczaj zanieczyszczają młode piwo.
Spożycie pirosiarczynu sodu w dawce nie większej niż maksymalne dzienne spożycie (0,7mg/kg) nie jest szkodliwe dla człowieka. E223 jest metabolizowany w wątrobie do związków siarki, a następnie wydalany z moczem. Zawartość tej substancji w pożywieniu powoduje jednak mniejsze wchłanianie kilku witamin, m.in tych z grupy B. Przekroczenie maksymalnej dawki wywołuje skutki uboczne w postaci bólu głowy, nudności czy wymiotów. Pirosiarczyn potasu w wersji nieprzetworzonej nie jest zbyt bezpieczny. Jego wdychanie może podrażnić błony śluzowe, gdyż ma właściwości drażniące. Szczególnie niebezpieczny może okazać się dla alergików uczulonych na związki siarki, u których może wywołać atak astmy, ATP czy katar sienny. E223 nie jest odpowiedni dla kobiet w ciąży.