Koszyk
Nowożytne dzieje tego piwa zaczynają się w XIX wieku, około roku 1870 i związane są z piwem Bass no.1. Miało ono być substytutem popularnych w tamtych czasach mocniejszych alkoholi tj. brandy czy sherry.
W USA styl pojawił się w roku 1976 za sprawą browaru Anchor Brewing Company. Co ciekawe na etykiecie był napis barleywine pisane razem, aby ominąć podatki. Dlatego na etykietach możemy aktualnie spotkać z się z nazwą barley wine lub barleywine.
Nazwa wino jęczmienne jest zdecydowanie mylące dla laika. Barley wine jest połączeniem piwnych surowców, używanych do klasycznych piw z alkoholową mocą charakterystyczną dla wina. Stąd wolne tłumaczenie wino jęczmienne.
Aromat jest złożony, często kojarzący się z karmelem, tostami, słodowością, mogą występować nuty chlebowe, a ze względu na długi czas leżakowania piwa, również owocowy w kierunku suszonych owoców np. śliwek. Pojawiają się także nuty winne. Im dłuższe leżakowanie tym aromat może zbliżać się do sherry lub porto.
Ponieważ aktualnie możemy wydzielić wersję English Barley Wine oraz American Barley Wine (pominiemy na razie wheatwine) to aromat pochodzący od chmieli będzie się zdecydowanie różnił. W wersji brytyjskiej będą to ziemiste, korzenne i kwiatowe nuty, a w amerykańskiej cytrusy lub żywica.
Kolor dla wersji angielskiej to od intensywnie złotego, bursztynowego po ciemny brąz, a dla amerykańskiej będzie węższy bo raczej mieścić się powinien w barwach bursztynowych do miedzianych a rzadziej w odcieniach brązu.
Smak Barley Wine musi być wyrazisty i złożony. Od półsłodkiego po półwytrawny. W wersji amerykańskiej z zaznaczoną goryczką od chmieli. Nuty tostowe, chlebowe, karmelowe, melasy, winne, złożone alkohole, biszkoptowe, tofii w różnym natężeniu w zależności od podstylu.
Tekstura pełna i gumowata (tłumaczenie piwo.org dla kategorii BJCP), słodkawa. Wysycenie od niskiego do umiarkowanego.
Barley Wine jest piwem wymagającym, złożonym, do którego uwarzenia dobrze jest się wcześniej przygotować. Ponieważ styl ten charakteryzuje się wysoką zawartością alkoholu, a co za tym idzie wysokim ekstraktem początkowym, warto zadbać o dobrą jakość drożdży, najlepiej skorzystać z gęstwy drożdżowej, gdyż nasze grzybki będą miały dużo do zjedzenia (ekstrakt początkowy 19-28 blg). Dobra rada to nie spiesz się. W każdym etapie, a szczególnie przy fermentacji. Wydłuż proces zacierania, aby podwyższyć wydajność. Podobnie z gotowaniem, 90 minut to standard przy wyższych ballingach, który pozwoli na delikatną karmelizację.
Przy pierwszych warkach warto skorzystać z gotowych receptur znalezionych w internecie i delikatnie je modyfikować pod własne upodobania, zmieniając np. chmiele (w zakresie stylu) oraz schemat chmielenia. Jeśli jesteś na początku piwowarskiej drogi to nie kombinuj ze składem zasypu.
Przedstawiam recepturę, na bazie której piwo wygrało Ligę Piwowarów Domowych w Krakowie w sezonie 2018, warka 20L uwarzona przez browar domowy Halucek:
Słody:
1. Pale Ale - 5 kg
2. Pilzeński 3,5 kg
3. Karmel 300 - 0,5 kg
4. Special B - 0,25 kg
Chmiele:
1. Columbus 25 g
2. Cascade 50 g
3. Citra 75g
4. Amarillo 25g
Drożdże:
1. gęstwa US-05
Dodatki:
1. płatki dębowe sherry oloroso macerowane w whisky
Zacieranie 66 stopni minimum 60 minut, najlepiej wydłużyć. Gotowanie minimum 90 minut. Chmielenie do uzyskania oczekiwanego IBU (columbus lub inny chmiel goryczkowy) oraz chmielenie na aromat i na zimno według upodobań. W powyższym przepisie użyto płatków macerowanych w whisky, które zostały dodane na cichą fermentację na około miesiąc.
Więcej szczegółów na temat zacierania oraz chmielenia na priv http://czarny.pt/ lub http://halucek.pl/
Barley Wine to niełatwy styl piwny, który cechuje się dużą złożonością aromatu i smaku, przy którego warzeniu istotna jest cierpliwość oraz wyczucie balansu. Szlachetne trunki wymagają czasu, a Barley Wine zdecydowanie do takich się zalicza. Satysfakcja z dobrze uwarzonego Barley Wine jest zatem tym większa.
Powodzenia